Yapım: 2006, Türkiye, 105 dakika
Tür: Polisiye, Dram, Macera
Yönetmen: Onur Ünlü
Oyuncular: Haluk Bilginer, Özgü Namal, Ragip Savas, Sermiyan Midyat, Settar Tanriogen…

Başrollerini Haluk Bilginer ve Özgü Namal’ın paylaştığı Polis, son dönem Türk filmlerinden kendini ayırarak, yönetmen Onur Ünlü’nün ilk deneyimi olmasına rağmen kendine farklı bir yer ediniyor. Alıştığımız hırsız-polis sahnelerinden ziyade biraz da psikoloji ve de intikam kavramlarıyla yoğruluyor senaryo.

Hemen her sahnede kendisini gördüğümüz Musa Rami (Haluk Bilginer), cinayet masasının en tecrübeli, en saygın dedektifidir. 63. doğum gününün arifesinde azılı mafya ailesi İzmitliler’e karşı büyük bir adım atmıştır, aynı zamanda da kafası, kendisinden 40 yaş küçük olan, tez çalışmasına yardımcı olduğu üniversite öğrencisi Funda’ya karşı hissettiği duygularla doludur.

Bu kadar sorunla uğraştığı yetmiyormuş gibi, doktordan alacağı bir haber sonrası hayatı farklı bir yönde şekillenmeye başlar. Rami’nin onlara yaptıklarını unutmayan İzmitliler de intikam peşindedir ve öyle kolay pes edecek gibi değillerdir.

 

Takeshi Kitano’ya armağan edilen filmin geri kalanında da Musa Rami’nin ailesini koruma çabasına tanık oluyoruz, tabii Funda’ya karşı duygularında da bir körelme olmuyor kahramanımızın. En başta da belirttiğim gibi, Musa Rami’yi neredeyse her sahnede gördüğümüz bir kahramanlık filmi aslında Polis. Malkoçoğlu, Tarkan gibi filmlerle kahramanlık imgesine uzun zamandır alışkınız ama hikayeyi ele alış tarzı ve tabii gerçekçilik açısından diğer ikisinden ayrı bir yere sahip Polis. Batı kültürüne daha bir yakın sanki. Özellikle “I Will Survive” eşliğindeki kareografik aile dansı, filmin aynı zamanda insanı eğlendiren, beni de en çok güldüren kısmı.

Farklı tarzıyla kendini öne çıkaran Polis yine de beni çok tatmin edemedi. Film bittikten sonra derin bir iz bırakmadı, filmi sorgulayıcı düşüncelere sevketmedi. 10 üzerinden 6.5…

Film ile ilgili internet kaynakları: IMDB, Beyazperde

Bu yazı toplamda 6608, bugün ise 0 kez görüntülenmiş.