Hibelerin açıklanmasıyla birlikte biraz rahatlamıştık. En azından işin bizim tarafımızdaki kısmı bitmiş gibiydi. Şimdi ise karşı okula başvurularımızı göndermemiz gerekiyordu. Gönderilecekler arasında, başvuru formu, CV, niyet mektubu ve transkript yer alıyordu. CV’lerimizi tekrar gözden geçirmemiz ve niyet mektubu üzerinde önemli ölçüde çalışmamız gerekiyordu, zira bu ana kadar hiçbirimizin bu anlamda bir niyet mektubu yazması gerekmemişti. İlk önce CV’ler gözden geçirildi, sonra Erol’un CV’inin üzerinden gitmeye karar verdik. Hepsi bir örnek olacaktı ama olsundu, napalımdı. Dersler, ödevler bir yandan devam ederken, niyet mektubu örneği arama çalışmaları sürerken çok fazla tercih lüksümüz yoktu açıkçası. Belgeler tamamlanmıştı ama hâlâ niyet mektubu pek hazır sayılmazdı. Birkaç kez daha gözden geçirdikten ve de örneklerden bir iki kez daha esinlendikten sonra, onlar da artık tamamdı. 3’ümüzün de belgelerini bir araya koyup APS ile gönderdik ve heyecanlı bekleyiş böylece başlamış oldu. Birkaç hafta sonra, finallerden önceki tatili değerlendirerek Balıkesir yolunu tuttuğumda, Gökhan’dan kabul belgelerinin geldiği haberini aldım. Merak ve sevinç içerisinde geri dönüşü iple çekmeye başladım. Sonunda tekrar İstanbul’a vardığımda ilk işim tabii ki postayı açmak oldu. İçerisinde kabul belgeleri, Almanya’da oturma izni almayı kolaylaştıracak Türkiye’de doldurulması gereken bazı belgeler, Furtwangen ile ilgili bir kitapçık ve birkaç önemsiz belge daha vardı. Bundan sonra yapmamız gereken, Erasmus ofisinden istenen belgeleri tamamlamak, aynı zamanda da pasaport ve vize işlemlerine makul bir vakitte başlayıp sonradan öğrenim dönemine geç kalmamak. Bu sayfada yazan 13 maddelik bitmek bilmeyen belgeler zincirinin tamamlamaya çalışırken aynı zamanda yaz stajım da başlamıştı. Hafta içi her gün staja giderken, bazı gereken zamanlarda da izin alıp bu belgeleri tamamlamaya çalışıyordum. Pasaport içinse biraz uğraşmam gerekti. İş yerime yakın olduğu ve Emniyet’in mesai saatleri içerisinde hep Mecidiyeköy’de olduğum için, Mecidiyeköy Emniyet’e başvurmak istedim. İlk gittiğimde çok nazik memur geç kaldığımı 14.30’dan önce gelmem gerektiğini söyledi. Ben de 14.30’dan önce ne zaman? 13 – 14.30 arası olur mu diye sorunca, 14.30’dan önce herhangi bir zaman dedi tekrar. Ben de doğal olarak öğle arası yok mu diyince de, “Ne o, biz insan değil miyiz?” gibi beklediğim bir cevap verdi. Evet, günde 5 saat çalıştıkları için, yemek yiyip dinlenmek onlar için çok önemli, yoksa performanstan düşebilirler. Mazallah! Neyse efendim, sonra yine öğleden sonra bir izin alıp bu sefer canım Kadıköy’ümde şansımı denedim. Bir sorun çıkmadı. Daha önce okuldan aldığım harçsız öğrenci belgesi sayesinde, harç da ödemeden yeni pasaport için başvurumu yapmış oldum. Bir iki gün içinde hazır olacağını söylediler. Hakikaten de gittiğimde pasaportum beni bekliyordu. Şimdi ona bir de bir vize lazımdı. Ne de güzel yakışırdı değil mi? Evet, evet dediğinizi duyar gibi oldum. :p Maceranın Alman Konsolosluğu kısmı için diğer bir yazıda görüşmek üzere…

Bu yazı toplamda 5322, bugün ise 0 kez görüntülenmiş.

Seçilme sürecini hatırladığım kadarıyla aktarmaya çalışacağım. Bilgileri resmi ağızdan öğrenmek için ise Ulusal Ajans’ı ziyaret edebilirsiniz. Aslında aday olabilme şartları son derece az, isteyen neredeyse herkesin sağladığı koşullardan oluşuyor.

1. Lisans öğrencileri için 2/4 (70/100)

2. Yüksek Lisans ve doktora öğrencileri için 2,5 (75/100) akademik not ortalaması

3. Her bir ikili anlaşma için başvuran öğrencilerin %45 akademik not ortalaması, %45 yabancı dil düzeyi ve %10 mülakat sonuçlarının etkilediği ağırlıklı ortalamaya göre en yüksek puanı alan öğrencinin seçimi

Marmara Üniversitesi Socrates – Erasmus Birimi

Öğrencinin dikkat etmesi gereken hususlar bunlar. Burada da en önemlisi tabii ki, 3. madde. Sonucu belirleyecek 100 puanı oluşturan etmenler. %45’lik akademik not ortalaması direk olarak o ana kadar tamamlamış olduğunuz dönemlerin not ortalaması alınarak kullanılıyor. İkinci %45’lik madde ise yabancı dil düzeyi. Bunun belirlenmesi Ulusal Ajans tarafından Yüksek Öğrenim kurumuna bırakılmış durumda. Yani bu noktadan sonra dikkatli olmak gerekebiliyor. Yine bizim okulda olanları anlatarak devam edeyim. Bizleri gitmek istediğimiz okulun eğitim diline göre yabancı dil sınavına girmemiz istendi. Ben de Almanca’dan girdim tabii ki. Daha sonra sonuçlar açıklandı, Eda ile birlikte beklememize rağmen %60’lık barajımızı geçtiğimizi gördük. Şaşkınlıkla birlikte sevinç duymamıza neden oldu tabii ki bu sonuç. İşin daha da garibi, bizle birlikte Almanca sınavına giren bazı öğrenciler barajın altında kalmalarına rağmen, daha sonra açıklanan 100 üzerinden tam puan listesinde, dil puanlarının 60, 70’lerde olduğunu gördük ve açıkçası tırsmıştık. Sonra onların, öğrenim dili Almanca olmayan bir okulda okuyabilmeleri için puanlarının değiştirildiğini öğrendik. “Peki.” dedik. Daha sonra sıra geldi 10 puanlık mülakata. Bu puan, tamamen bölüm hocalarınızdan geliyor. Mülakata bizim bölümdekiler ilk ben gitmiştim. Odaya girince bir de ne göreyim, bütün bölüm hocaları bir masanın etrafında oturmuş, gelecek öğrencileri bekliyorlar. Bu da yine biraz tırstırıcı bir ortamdı, özellikle kapıdan içeriye ilk giriş anında. Bu noktada hocaların biraz iyi niyetine kalmış durumdayız. Bazı bölümlerin hocaları biri gidecekse bizim öğrencimiz gitsin diyerekten herkese 10 üzerinden 10 tam puan verirken. Bazı bölümlerde de işe alınma mülakatı gibi, mülakatlar sonucunda, ileride oldukça değerli olabilecek, önemli puanlar kaybettiler.

Bütün bu puanlamalardan sonra, başvuran bütün öğrencilerin 100 üzerinden puanları çıkarılmış oldu. Kimin gidip kimin kalacağı da öğrencilerin hangi okullara başvurmasına bağlı olarak birkaç gün içinde belli oldu. Bundan sonra da hibe sürecini beklemeye başladık. Görevliler, herkese muhtemelen bir dönemlik hibe düşeceğini, daha fazlasına pek imkan olmadığını daha önceden söylemişlerdi. Bir kişiye iki dönemlik hibe düşecek olsa bile, bunun bir dönemini yeni bir öğrenciye verip toplam öğrenci sayısını arttırmaya çalışacaklarını bildirmişlerdi. Birkaç hafta sonra da dedikleri gibi oldu ve herkesin bir dönemlik hibe almaya hak kazandığını açıkladılar. Bu noktada, öğrenciler, gidecekleri okullara başvuru formlarını hazırlayıp göndermeye başlamışlardı. Bunu da yeni bir yazının konusu olarak önümüzdeki günlere bırakalım…

Bu yazı toplamda 5732, bugün ise 3 kez görüntülenmiş.

Erasmus, şahsen kendisiyle olan ilgim alakam, sanırım sadece bir sene öncesine kadar dayanıyor. Onu da bu programla değişim öğrencisi olarak diğer ülkelere yolcu olan arkadaşların arkadaşlarından –dıdısının dıdısının dıdısı- duymam oldukça olası. Efendim, konumuza gelecek olursak, Erasmus genel bilindiği üzere bir öğrenci değişim programı. Asıl adı “Socrates Erasmus” olarak geçse de, sanırım beni ve çevremdekileri daha çok yüksek öğrenim çatısı altına giren programlar ilgilendirdiği için genelde Erasmus adı telaffuz edilir olmuş, böyle hafızalarda yer edivermiştir. Biraz daha açacak olursak, Avrupa Birliği’nin Avrupalı yüksek öğrenim kurumlarının birbirleri ile daha samimi ilişkiler kurmaları, koklaşıp yakınlaşmaları için bünyesinde bulundurduğu bir programdır. Efendim, Türkiye AB’de değil ki, sen bize neyden bahsediyorsun falan diyecekseniz haklısınız, AB sınırları içerisinde değiliz ama biz de programa dahil olmuşuz bir şekilde, üzümünü yiyin bağını sormayın. (: Peki bu Erasmus ismi nereden gelmiştir, niye böylesine nadide bir programa bu isim verilmiştir? Bu noktada da cevabım: Desiderius Erasmus. Şahsımız, Rönesans ile birlikte ortaya çıkan Hümanizm akımının yaratıcılarından ve Ortaçağ’daki en önemli temsilcilerinden biri olarak tanınmaktadır. 1466’da Hollanda Rotterdam’da doğan filozofumuz, yaşama 1536 yılında gözlerini yummuştur. Deliliğe Övgü en çok tanınan eseridir. Yaşamı boyunca Avrupa’yı dolaşmış, dönemin Hristiyanlık anlayışına karşı çıkmış, İncil’i anadilinden tekrar tercüme etmiştir. En büyük gayesi, Avrupa’nın ortak bir sanat ve bilim anlayışı çatısı altında birleşmesiydi. Bu doğrultuda Avrupa üzerinde gezmedik fazla yer bırakmamış, konakladığı yerlerde halkla konuşup fikirlerini anlatmıştır. Hatta öylesine çok gezmiştir ki, AB’nin bu programına isim babası olmuştur. Benim de ilk olarak ismine bir felsefe kitabında rastlayıp acaba tesadüf mü yoksa gerçekten de bir bağlantısı mı var diye düşündüğüm sonrasında bir iki ufak araştırma sonunda durumun akıbetini kavradığım bir zattır kendisi. Kendisini buradan kutluyor, böylesine bir programa isminin verilme kararını da takdirle karşılıyorum. Herkese şak şak şak….

Bu yazı toplamda 9659, bugün ise 0 kez görüntülenmiş.